พระปิดตา

พระปิดตา คือ พระพุทธรูปขนาดเล็ก หรือพระเครื่อง ลักษณะขององค์พระท่านเป็นการยกพระหัตถ์ ปิดพระพักตร์ (ปิดรวม ตา หู จมูก ปาก)

พระปิดตามี 3 ประเภทคือ พระปิดตาชนิดปิดตานั่งยอง พระปิดตาชนิดปิดตานั่งขัดสมาธิยกหัตถ์ปิดทวารทั้งเก้า และพระปิดตาชนิดปิดตานั่งขัดสมาธิ ยกหัตถ์ทั้งสองขึ้นปิดพระพักตร์ เว้นส่วนอื่น

 

พระปิดตาที่โด่งดัง คือ พระปิดตากรุวัดท้ายย่าน จังหวัดชัยนาท (วัดทัพย่าน) พระปิดตาแร่บางไผ่หลวงปู่จันวัดโมลี พระปิดตาหลวงปู่เอี่ยมวัดหนัง พระปิดตาหลวงพ่อทับวัดทอง พระปิดตาหลวงปู่นาควัดห้วยจระเข้ พระปิดตาหลวงปู่ศุข พระปิดตาเนื้อผงคลุกรัก 5 เสือชลบุรี (หลวงพ่อแก้ว หลวงปู่เจียม หลวงพ่อครีพ หลวงพ่อโต หลวงปู่ภู่) พระปิดตาหลวงปู่เฮี้ยงวัดป่า หลวงปู่ภูวัดต้นสน เป็นต้น 

 

ประวัติ

พระปิดตา มีประวัติว่าเป็นอัครสาวกองค์หนึ่ง ชื่อพระควัมปติ แสดงออกถึงนัยยะแห่งธรรม และผู้ศรัทธาเชื่อกันว่า สามารถดลบันดาลโชคลาภ เงินทอง มีกินมีใช้สมบูรณ์พูนสุข ส่วนที่มีการปิดทวารทั้งเก้า ปิดตา หู จมูก ปาก และก้น ที่เรียกว่า มหาอุด เป็นอุปเท่ห์หมายถึง ตอนที่พระภควัมปติท่านกำลังเข้านิโรธสมบัติ ทวารทั้งเก้าก็จะปิดสนิท ไม่ยินดียินร้ายกับกิเลสทั้งหลาย เป็นความดับสนิท ของอาสวะกิเลสต่าง ๆ ที่ไม่อาจจะมาแผ้วพานได้เลย อันเป็นการป้องกันสรรพภยันตรายทั้งหลายทั้งปวง

 

ต้นกำเนิดของการสร้างพระปิดตา เชื่อว่ามาจากคติการสร้างพระเครื่องของเขมร เผยแพร่เข้าสู่การสร้างพระเครื่องไทย พระปิดตาในยุคแรกเป็นเนื้อโลหะ ได้แก่ พระปิดตากรุวัดท้ายย่าน อำเภอสรรคบุรี จังหวัดชัยนาท ต่อมาจึงมีการสร้างพระปิดตาเนื้อผงคลุกรักและพระปิดตาอื่น ๆ เช่น พระปิดตาหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ จังหวัดชลบุรี จนได้รับความนิยมแพร่หลายช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เช่น พระปิดตาวัดพลับ (วัดราชสิทธาราม) พระปิดตาวัดหนัง พระปิดตาวัดทอง พระปิดตาหลวงปู่ศุข พระปิดตาแร่บางไผ่ และ พระปิดตาหลวงปู่ยิ้ม เป็นต้น